NEKPIJN OF NEKHERNIA

hond met nekpijn

Nekproblemen komen vaak voor bij bepaalde rassen, zoals dashonden (teckels), pekinezen, cockers en bassets. De leeftijd waarbij de meeste van deze klachten voorkomen ligt rond 6 jaar.

In bepaalde gevallen en bij bepaalde rassen gaat het om een verouderingsproces van de tussenwervelschijf (of discus). Vooral Pekinezen, Teckels, Bassets, Beagles, Jack Russel terriërs, Franse bulldogs en Poedels zijn aangetast. Daardoor kan het schijfje uitpuilen en op het ruggemerg drukken.

Elke uitpuiling veroorzaakt pijn. Deze uit zich hoofdzakelijk door pijnaanvallen met hevig janken, bewegingsloosheid, hoofd omlaag houden, enkel met de ogen omhoogkijken zonder de kop zelf te heffen, janken bij opspringen en soms zelfs bij opgepakt worden.

Sommige honden vallen zelfs om bij een aanval wat de eigenaar de idee geeft dat de hond een toeval krijgt. Bij een deel van deze honden komen daar echter nog zenuwverschijnselen bij zoals het "wortelteken". Dit is het opheffen van 1 voorpoot alsof deze pijn doet.

De diagnose kan worden gesteld aan de hand van de symptomen; een grondig betasten van de nek en door middel van een CT-scan.

Normaal wervelkanaal. Wervelkanaal met verkalkte discus die compressie uitoefent op het ruggemerg.

Behandeling

Enerzijds is er de chirurgische behandeling en anderzijds de conservatieve die bestaat uit medicijnen of acupunctuur.

De medicinale behandelingen bestaan uit het toedienen van pijnstillers, spierrelaxantia, anabolica anabolica, vitamine B preparaten, ontstekingsremmers zoals aspirineachtige of cortisoneachtige stoffen. De meeste van deze stoffen moeten langdurig worden toegediend en het effect ervan is niet steeds denderend. Het eigenaardige verloop van de ziekte zelf geeft soms valse positieve hoop.

De ziekte verloopt met de meest eigenaardige ups en downs : honden kunnen heel de dag symptoomloos zijn, om dan ineens haast te sterven van pijn gedurende 30 seconden en om daarna weer perfect te zijn. Het langdurig verloop van de ziekte met toedienen van pijnstillers maakt eigenaars vaak wanhopig en zadelt het dier soms op met flink wat nevenverschijnselen van de chemicaliën (zoals nier- en leverproblemen bijvoorbeeld).

De chirurgische behandelingen bestaat uit decompressie.

Dit houdt in dat een deel van de wervel voor en achter de uitgestulpte schijf wordt weggefreesd zodat de chirurg de uitgestulpte schijf kan zien en kan verwijderen. Het is een complexe operatie die zeer goede resultaten geeft. De dagen na de operatie heeft de hond nog nekpijn ten gevolge van de operatie zelf maar daarna is alle pijn weg.

Welke behandeling wordt toegepast voor welke hond is afhankelijk van vele factoren zoals de duur van de ziekte, de leeftijd en de conditie van de hond, de ernst van de symptomen, de mogelijkheden van de dierenarts en uiteraard de wens van de eigenaar ei